Klinik muayenede amaç; ele gelmeyen  ya da ele gelebilen  testisin rahatlıkla ve gergin olmaksızın skrotuma inip inmediğini ortaya koymaktır. Muayenede ortamın ılık ve çocuğun sakin olmasına dikkat edilir. Çocuk muayene masasına alınarak skrotum incelenir.  Cilt yukarı çekilir, sık sık skrotumun üst tarafında geri kaçmış  olan testis dikkati çeker. Skrotumun görünüşü yaşla birlikte değişir. Eğer testis skrotum içine iniyorsa, skrotum cildinden genellikle gözlenebilir.  Kasık bölgesinde tesbit edilen hareketli bir testis gergin olmaksızın manüplasyonla aşağı seviyeye çekmeye çalışılır.

Tıbbi olarak inmemiş testiste ısı etkisiyle oluşan testis tahribatını ve kısırlığı önlemek, kanser olasılığını ortadan kaldırmak, kasık fıtığı ile testis torsiyonu oluşumunu engellemek ve travmaya karşı önlem almak gerekir.

Yeni doğanda skrotum muayenesi kolaydır çünkü testis skrotum içinde kolaylıkla görülebilir ve ele gelebilir. Eğer testis üst skrotal pozisyonda ise çocuk 3 ay sonra tekrar muayene edilmelidir. Testis bazen gecikmeli olarak inebilir. Testis 12 hafta içinde skrotuma iner. Eğer testis 3 ay sonra skrotum dışında yerleşimli ise  doğuştan inmemiş testis denebilir. Geç çocukluk dönemine kadar testisin skrotum dışına çıkma riski vardır. Bu gibi çocuklar aralıklı gözlenmelidir. Bazen asansör gibi testis yukarı aşağı yer değiştirebilir.  Bu tür olgularda muayenede testis zorlanmaksızn normal yerine elle indirilebilir, büyüklüğü normaldir. Ailesinden alınan öyküde daha çok aşağıda normal yerinde durduğu tesbit edilir. Bazen testis hiç ele gelmiyorsa karın içerisinde kanalda olabilir veya doğuştan hiç yoktur. Bazen önceden olduğu bilinen testis çeşitli nedenlerle küçülerek kaybolabilir.

Öncelikle görüntüleme teknikleriyle testisin pozisyonu tespit edilmelidir. Bu amaçla karın ve kasık  ultrasonografi, bilgisayarlı  tomografi, magnetik rezonans görüntüleme, spermatik venografi ve arteriografi kullanılır.

Laparoskopi karın içi testisin pozisyonu ve küçülmüş testisin ortaya çıkarılmasına olanak sağlar (Şekil 2).